Łosoś atlantycki to jeden z największych wędrowców w przyrodzie. Jego migracja to niebezpieczna podróż, w obie strony to dystans 4000 kilometrów. Kierowane przez ziemskie pole magnetyczne i niesamowity węch, łososie atlantyckie powracają na tarło do swojej ojczystej rzeki, czasami na to same żwirowe podłoże, na którym się wykluły.

Łosoś atlantycki wyrusza do morza, aby się rozwijać. Zawartość energii i obfitość pożywienia w oceanie jest znacznie wyższa niż w wodzie słodkiej, więc ryby są w stanie bardzo szybko rosnąć. Jest to ważne, ponieważ większe ryby są rzadziej spożywane, a duże samice mają więcej jaj. Potrzeba wielu jaj, aby wyprodukować wystarczającą liczbę osobników młodocianych, które osiągną dojrzałość, powrócą do tarła i podtrzymają populację.
Młode łososie atlantyckie (zwane „smoltami”) co roku migrują do morza na wiosnę. Ich podróż rozpoczyna się w połowie kwietnia i kończy się na początku czerwca.

Po wykluciu łososie trafiają do morza na pierwsze lato, jesień i zimę. Następnie wiosną przenoszą się na wody przybrzeżne. Po drugiej zimie na morzu dorosłe osobniki z wielu populacji są wystarczająco duże i dojrzałe, by rozmnażać się i migrują z powrotem do obszarów słodkowodnych, aby wydać potomstwo.

Łosoś atlantycki ma na swojej drodze wiele trudności do pokonania. Musi unikać drapieżników powietrznych (dzikie ptaki), z oceanu (inne większe ryby) i z łodzi (ludzie). Cały wysiłek jest po to, aby dotrzeć do dokładnego miejsca urodzenia. Przetrwanie niemożliwych do przetrwania niedogodności sprawia, że łosoś jest „Królem Ryb”. Nic dziwnego, jest tak smaczny i pożywny, że każdy chce go zjeść. 😊

Nasze ryby mają znacznie spokojniejsze życie. Odżywiają się najlepszymi ekologicznymi karmami i prowadzą radosne życie w czystych, krystalicznych wodach w dobie, kiedy rzeki i morza na całym świecie są coraz bardziej zanieczyszczane.